بى دلیل او را مى خواهم ...

کسى را مى خواهم که آغوشش

اقیانوس آرام باشد

تا در آن غرقِ رویاى آرامش شوم 

کسى که تمام یاس ها 

وامدار عطر تنش باشند

گرماى نگاهش تنم را بسوزاند

و تب تند عشقش قرار را از دلم بگیرد

کسى که با داشتنش

فخر بفروشم به تمام نداشته هایم 

لحظه ى دیدارش

فراموش کنم تمام دلتنگى هاى پیش از آن را

و نگران نباشم از ندیدن هاى پس از 

و تنها آن لحظه را با عشق زندگى کنم

کسى که صدایش

بلرزاند تارهاى صوتى قلبم را

و سمفونى عشق بر پا کند

نسیم مهرش جاى زخم تمامِ بى مهرى ها را 

نوازش دهد

کسى که 

براى رسیدن به پاسخ معماى وجودش

هزاران دلیل در عاشقانه هاى طولانى بنویسم 

و اگر کسى پاسخ را جویا شد

در جمله اى کوتاه بگویم

بى دلیل او را مى خواهم...