حرف های خصوصی

 تمام حرف های خصوصی که نمی توانم به کسی بگویم  را اینجا می نویسم
حرف های خصوصی تر هم هست که حتی نمی توانم اینجا هم بنویسم
 آن حرف ها را با بغض به صندوقچه قلبم می ریزم
 ولی بالاخره قلب هم پر می شود ..
وقتی پر شد ...
حرف های بغض دار...  اشک می شوند و می ریزند روی گونه هایم
و این چرخه ادامه دارد...
 چقدر سخت است که کسی را نداشته باشی که رخ  در رخ حرف دلت را بزنی
و چقدر می تواندلذت بخش باشد  که در گوشش پچ پچ کنی 
  و او نیز دلی جواب حرف دلت را بدهد!!!
ولی خیلی خوب است که حداقل کسی نمی تواند اینجا را از من بگیرد 
ممنون که هستید و مرا می خوانید