تو را بخشیدم ...
يكشنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۶، ۱۱:۳۹ ق.ظ
در آغاز سفر به قله های غرور
در همان ایستگاه اول نه دور
تو را بخشیدم...
در کنار حوض آب های بلور
چون منی مانده ازدلت مهجور
تو را بخشیدم ...
از کنار زخم های بی کسی کردم عبور
با دلی مواج به وسعت دریا رنجور
تو را بخشیدم...
به اختیارخودم نه با دلی مجبور
تعجب از من، این بار چه صبور
تو را بخشیدم...
آخرقصه رسیده به قله چه غیور
سرخوش وغزل خوان و مسرور
که چون تویی را من بخشیدم...
۹۶/۰۳/۰۷