دخترک طبیعت

شروع کن به شنیدن دوباره ی طبیعت

به پرنده  که آواز زندگی می خواند

و رود که از گذر روان زندگی 

در لابه لای سنگ ها

قصه ها می گوید

و صدای باران 

که جان را از طراوت شبنم صبحگاهی 

لبریز می کند

و سکوت یگانه خورشید هستیِ ما

که گرمای آغوش یگانه ی مادرانه را تداعی می کند

و به من گوش کن

به من، دخترک طبیعت 

که چون پرنده ترانه خوانم

و چون رود روانم

 در لابه لای سنگ های ریز و درشت زمان

و من خودِ بارانم با طروات،شادی آفرین و زیبا

و زمانی که مادر شوم همان دخترکم 

که همانند خورشید آغوشی دارم پر از سکوت و آرامش

که سبزی می بخشد جانی را  به مهر

شروع کن که ظرف ترس ها را با تمام شجاعت پر کنی

در دنیای ناشناخته ها قدم بگذاری

به خدای طبیعت زیبا ایمان بیاوری تا زیبا شوی

هر روز را از نو شروع کن

دیروز را روی دوش یدک نکش و فردا را در ذهن نیندیش

همین لحظه را زندگی کن

 دیروز تمام شد 

و فردا را هیچ از شروع خبری نیست

همانند  طبیعت، آن هنگام که بهار می شود

هیچ اثری از زمستان دیروز 

 و هیچ خبری از پاییز فردا نیست

تنها آرزوی آن این است که بهاری باشد ناب تر، سبز تر 

شروع کن آدمی باشی ناب تر، سبز تر