درد
سه شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۳۵ ب.ظ
درد من گاهی بغض, گاهی اشک
در دل من ناگفته های بسیار
پوزخندی تلخ بر روی لب
غمی روی دلم شده آوار
گوشه گیری و تنهایی می شود
اگر زمانی همدردی پیدا کنم
سکوت چند ساله ی من
با حرف های صادقانه دلم شکسته می شود
در وجودم همهمه می شود
گریه ی بی پایان
آه سرد از دل سرخ
چهار فصل زمستان می شود
درد من شاید قهقهه اجباری
شادی همراه ریا, گذر زندگی شود
جای زخمی پنهان سوزی بی پایان
اما هرگز درد من عادت نمی شود
۹۶/۰۳/۱۶