طنین دل بی تو

موقع رفتن که شد

من نمی گویم نرو، نمی گویم بمان
اندکی کنج خلوت دلم تکیه بده
زیر سایه ی درختی که به نام خودت کاشته ای
در کنار خشتی ازکلبه عشقمان را می گویم
موقع رفتن که شد
من به تو خواهم گفت اندکی گوش بده
لحظه کوتاه بی تکرار این ترانه را می گویم
که به تردی خواب پرنده
 و به نازکی گلبرگ بنفشه
در تاریکی دل بی امید من طنین انداز شده
ترک جام دل رنجور شده از جور زمان را می گویم
شکست دلی از عشقی بی فرجام
طنین غرورخسته را می گویم
 حس لطیفی که پرپر شده رفته
 نه زیباست نه به من این چنین زیبا گذشته 
دلم به خاطر تو عاشقانه ترک برداشته
نازک و ترد و زیبا نوشتم، ترانه را میگویم
تا راهی سفر نشوی با قلبی شکسته
تصمیم بی موقع تو را می گویم