چهار فصل تو

آشنایی با تو مثل یک فصل بهار
سبز و دلنشین و افسوس، کوتاه بود
همچون میوه های شیرین تابستان 
تازه و خوشمزه و زیبا و دلخواه بود
مثل تک برگ های پاییزی 
زرد و نارنجی و رنگی، گاه و بیگاه بود
مثل کولاک و برف زمستانی 
سرد و بی روح و در شبانگاه بود
فکرم این بود تو بمانی چهار فصلی دیگر
بی خبر از اینکه دلت به رفتنت آگاه بود
هر چه گشتم تو نبودی در میان فصل ها
این چنین بیراهه رفتن پی دل، اشتباه بود