قسمت من خواهی شد

 دلم روشن که سر انجام بی قرار من خواهی شد

 نه قسمت هیچ کسی بی گمان یار من خواهی شد 

تو گر آهوی گریز پای بیشه ی عشق هم باشی 

پناهی جز عشق نداری شکار من خواهی شد  

نشانت را نگاشتم پیش نامم آخر هر شعر 

 چو می دانم که صاحب دفتر اشعار من خواهی شد 

به پایان می رسد روز های عشق پنهانی من 

 شبی هم پیمان عشق آشکار من خواهی شد 

 گواهی کلام آسمانی بر حق مع العسر یسرا 

 تحمل سختی تمام و بختیار من خواهی شد 

 نگه می داری مرا دور از دست بد خواهان 

 گلی و خارم خلاف طبیعت, جانبدار من خواهی شد 

شگفتا از تو بودی ساحل نشینی در آرامش 

 به طوفان ترسناک عشق دریا دار من خواهی شد 

جدایی و درد طولانی, سبب زردی و پریشانی 

خبر سر درون, سرخی رخسار من خواهی شد 

نبودم گاه و بی گاه به جز رویا در عالمی دیگر 

 شتابان در عالم بیداری به دیدار من خواهی شد