یک نفر مثل تو

و بعد از این همه خستگى کسى پیدا مى شود از جنسِ نسیم تا دورت بگردد و دست هایش، لا به لاى تارهاىِ موهایت آهنگِ مهربانى بزند کسى که تو را مثل بوىِ نمِ خاکِ باران زده در نفس هایش ادراک مى کند و شاعرِ برگ هاى سفید عمرت مى شود و تو، شهرزادِ قصه هاى هزار و یک شبِ او

کسى که همیشه در رویاهایت پرسه مى زند و تو تمام کوچه باغ هاىِ سبز آشنایى را با او بارها قدم زده اى او مى آید تا در کافه هاىِ روشن شب هم آغوشِ هم عاشقى را از بَر کنید یک نفر مثل من، یک نفر مثل تو در مختصات زندگى ما مى شویم ...