باور کن خوبم..

شگفتا من فراوان راز، درون دل نهان دارم

نمی گویم کسی را تا جنون هم من توان دارم

به دل گر دسیسه ی شبیخون کند لشکر غم

هراسی من ندارم چون دلی برنا و جوان دارم

 مباد آن روز من را همچو یک مرداب پنداری

نمی مانم چنین ساکن که خیالی روان دارم

نگو با من بهاری شوم در پایان زمستان ها

زهی بر من بهارم که گاهی هم خزان دارم

 نمی خواهم شکار آسان زمانه ی بی رحم باشم

 پریشان نشو من بس تیر و با چندین کمان دارم

نگیرد جای، دل من در درون تنگ آب بی ماهی

که اقیانوسم  و آرامشی در هر جهان دارم

دلم خوش با همین یک دوست، بس یکرنگ و بی ریا

صداقت پیشه می سازم و افکاری عیان دارم

هواخواه یاری شوم جانم فدایش باد خدا داند

که من را گفت بی شک هر آرزو داری همان دارم

چو رویاهای من شوریده خواهد شد ز بی شعری

گهی در خواب و بیداری بگویم تا زمان دارم